stoję... oni idą...
a ja dalej stoję,
szukam winnych, osądzam, rozpaczliwie szukam powodu,
szukam znajomej dłoni w tym pozbawionym empatii tłumie,
błądzę w tym chorym labiryncie, wciąż powtarzam te same błędy...
jak to dobrze znów mieć swojego kompa,
słoneczko do nas wraca! :)
a tak poza tym to będzie co będzie, nie ma co żałować, prawda...?
pierwszego września rozpocznę nowe życie, którym dziś nie mam zamiaru się martwić!
Dobrze opisane współczesne społeczeństwo.
OdpowiedzUsuń1 września... nowa szkoła?
Piosenka miła dla ucha.
Zgadzam się. Miłość przez Internet odpada, ale przyjaźń czemu nie
OdpowiedzUsuńPodoba mi się ten cytat :)
Nigdy nie należy żałować, co było :)
Pozdrawiam :)